علائم اعتیاد
مواد مختلف باعث ایجاد سطوح مختلف هیجان، خماری، اعتیاد و ولع می شوند.
برخی از آنها عقب نشینی های فیزیکی اندکی ایجاد می کنند اما هوس های شدید ایجاد می کنند.
دیگران می توانند درست برعکس عمل کنند. برخی از محققان اعتیاد به این نتیجه رسیده اند که وابستگی روانی شدیدتر از این دو است، زیرا پیامدهای گسترده تری هم برای فرد (از طریق تخریب روابط شخصی) و هم برای جامعه به طور کلی (از طریق جنایتی که برای دریافت مواد انجام می شود) دارد.
طیف گسترده ای از مواد وجود دارد که فرد می تواند به آنها معتاد شود. در آمریکای قرن بیست و یکم، برخی از بدترین و پرمصرف ترین مواد مخدر عبارتند از:
مت آمفتامین ها – استفاده طولانی مدت از این محرک می تواند منجر به علائمی شبیه به روان پریشی مانند توهمات شدید و رفتار خشونت آمیز شود.
مطالعات روی الگوهای مغزی برخی از مصرف کنندگان طولانی مدت متا نشان داده است که تا 50 درصد از سلول های تولید کننده دوپامین آنها آسیب دیده است.
استفاده از مت از سال 2001 تا به امروز کاهش یافته است [منبع: DEA].
داروهای تجویزی – این یکی از مواد سوء مصرف کننده به سرعت در حال رشد در ایالات متحده است. بین سال های 1980 و 1998، سوء مصرف داروهای تجویزی 400 درصد افزایش یافت.
مصرف آن در آمریکا به اندازه کوکائین است [منبع: NIDA].
هروئین – در سال 2005، 2.4 درصد از جمعیت آمریکا گفتند که حداقل یک بار هروئین را امتحان کرده اند [منبع: وزارت بهداشت].
علائم ترک هروئین به خصوص دردناک است و می تواند تنها چند ساعت پس از از بین رفتن دوز ظاهر شود.
به همین دلیل، کاربران شانس زیادی برای عود دارند. در سال 2004، نرخ ورودی برای درمان هروئین برای پنجمین بار یا بیشتر از نرخ ورود برای اولین بار درمان هروئین بیشتر بود [منبع: NIDA].
الکل – پزشکان به دلیل علائم فیزیکی همراه با ترک الکل، ترک ناگهانی الکل را حتی از هروئین خطرناک تر می دانند.
در سال 2003، حدود 18 میلیون الکلی در ایالات متحده وجود داشت [منبع: NIAAA]. الکلی ها نیز مستعد عود هستند. در سال 2004، 22 درصد از افراد الکلی در ایالات متحده که به دنبال درمان بودند، حداقل یک بار دیگر برای الکل در بازتوانی بودند [منبع: NIDA].
فقط موادی نیستند که فرد می تواند به آنها معتاد شود.
رفتارهایی مانند غذا خوردن و رابطه جنسی در برخی افراد ممکن است اجباری شود.
اگرچه فردی که به یک رفتار معتاد است، همان جریان دوپامین را تجربه می کند، اما وقتی رفتار اجباری متوقف شود،
علائم فیزیکی مانند یک مصرف کننده مواد را تجربه نخواهد کرد. با این حال، تأثیراتی که اعتیادهای اجباری
می تواند بر زندگی یک فرد داشته باشد، می تواند به همان اندازه ویرانگر باشد. برخی از رایج ترین رفتارهای اجباری عبارتند از:
اعتیاد به جنسی – با میل جنسی بسیار شدید یا وسواس جنسی مشخص می شود.
یک معتاد به سکس رفتارهای جنسی پرخطر را انجام می دهد، حتی به بهای روابط یا سلامتی خود.
او ممکن است کارهای زیادی داشته باشد، اما در ایجاد پیوندها یا حتی لذت بردن از این عمل با مشکل مواجه خواهد شد.
هنگام درمان اعتیاد جنسی، هدف خودداری نیست، بلکه بازگشت به رفتار جنسی غیر مضر است.
غذا – اعتیاد به غذا را اختلال پرخوری می گویند. این بسیار شبیه پرخوری عصبی است، اما به جای پرخوری و پاکسازی اجباری غذا، معتاد به غذا فقط پرخوری می کند. تخمین زده می شود که 2 درصد از مردم ایالات متحده در سال 2005 دچار اختلال پرخوری بودند [منبع: آنرد].
قمار – در سال 2002 بیش از 2 میلیون معتاد به قمار در ایالات متحده وجود داشت. درست مانند یک ماده مخدر، یک معتاد به قمار از شرط بندی عجله می کند. او همچنین کنترل توانایی خود برای شرط بندی را از دست خواهد داد. بر خلاف درمان اعتیاد جنسی یا غذایی، پرهیز از هدف بازپروری برای اعتیاد به قمار در نظر گرفته می شود [منبع: Biotie].
